top of page

Eκστρατεία ενημέρωσης για τα Σεξουαλικά Δικαιώματα

www.sexperience.eu


Συνδεθείτε με τη διαδικτυακή πλατφόρμα και τα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα της πιο σέξι εκστρατείας ενημέρωσης και μοιραστείτε τις απόψεις σας, όπου κι αν βρίσκεστε. «Τι είναι σέξι;» για σένα;

 

| Στον αέρα από 19 Νοεμβρίου 2012, στις 08:00

sexy, sexier, sexperience! 
Βιωματικό εργαστήρι Art Therapy και Performance Writing για άτομα άνω των 17. Εθελοντική προσφορά της Περσεφόνης Κρασίδου (MA Art Therapy) και του Χρήστου Πολυμενάκου (MA Performance Writing).  
| Σάββατο 1η Δεκεμβρίου, 9:30-13:30
| Στο VERAMàND STUDIO, Αιτωλών 16 , Άγιος Ανδρέας, Λευκωσία.
| Επιχορηγημένο κόστος συμμετοχής: 15 ευρώ.
| Απαραίτητη η προκράτηση λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων στο 22 751093.

sexy in the city
 

Η καρδιά του sexperience2/what is sexy? και μια πρωτότυπη εγκατάσταση που διαμορφώνεται από τις δικές σας απόψεις. Σερβίρoνται καφές και αναψυκτικά.   
| Σάββατο 1η Δεκεμβρίου – Κυριακή 10 Δεκεμβρίου
| Στο «Π.Χ.», Ιπποκράτους 44, Λαϊκή Γειτονιά, στην Παλιά Λευκωσία. 

sounds sexy 2 me​

Συναυλία με την Ανδριάνα Μπάμπαλη και τον Άκη Κατσουπάκη ειδικά σχεδιασμένη για το sexperience2/what is sexy?
| Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου, έναρξη στις 21:30
| Στη Μουσική Σκηνή “Εναλλάξ”, Λεωφόρος Αθηνάς 16 - 17, Λευκωσία.
| Κόστος εισιτηρίου: 15 ευρώ, Απαραίτητη η προκράτηση λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων.
| Προπώληση εισιτηρίων:  ΚΣΟΠ: 22751093, VERAMàND STUDIO: 70.000.625, Εναλλάξ: 22430121

Διοργάνωση: Κυπριακός Σύνδεσμος Οικογενειακού Προγραμματισμού / www.cyfamplan.org
Σε συνεργασία με το VERAMàND STUDIO / www.VeramandStudio.com
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Χρίστος Κρασίδης & Χρήστος Πολυμενάκος
_______________________________________________________

Χορηγός Επικοινωνίας: Sigma TV | Χορηγός: International Planned Parenthood Federation (IPPF)
Υποστηρικτές: Veramànd Studio, Giant Ant Web Services Ltd, media studios, Veramand Ltd, Πχ.      
H τηλεπικοινωνιακή υποδομή είναι μια προσφορά της CYTA

Πού: «Π.Χ.», Ιπποκράτους 44, Παλιά Λευκωσία
Πότε: Σάββατο 1η Δεκεμβρίου – Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 

Η καρδιά του "sexperience 2 | what is sexy?" είναι μια πρωτότυπη εγκατάσταση που διαμορφώνεται από τις δικές σας απόψεις.  
Γίνε δημιουργός με το δικό σου σέξι!


Μπορείτε να μας γράψετε τις απαντήσεις σας στο ερώτημα

«Τι είναι σέξι;» και...

- να τις φέρετε μαζί σας όταν μας επισκεφτείτε.
- να μας τις στείλετε μέσα από το διαδίκτυο
στο email sexperience.eu@gmail.com
στο FaceBook: https://www.facebook.com/sexperience.eu
στο twiter: https://twitter.com/Sexperience_eu
- να μας τις στείλετε με το ταχυδρομείο στην Διεύθυνση Λεύκωνος 20, 2064, Λευκωσία.

Το δικό σας σέξι γράφεται στη συνέχεια σε διάφορα υλικά και γίνεται μέρος μιας πρωτότυπης διαδραστικής εγκατάστασης που θα αλλάζει μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, λεπτό με το λεπτό. Όλα αυτά με κουβέντα, καφέ και αναψυκτικά στο Π.Χ. στην Παλιά Λευκωσία.

Πυκνά συχνά ξεπετάγατε κι αυτός. Ήδη το διήμερο 10 με 11 Νοεμβρίου αναστάτωσε για λίγο το Π.χ. με την ακαταστασία του.



-μα δεν είναι μικρή 14 εκατοστά;
-για χώσιμο την έχω, όχι για να βρίσκω αρχαία.
-καλά και το χέρι σου χωράει ολόκληρο; το αγκαλιάζει; ή σφηνώνετε;
-γιατί; δεν σου γεμίζει το μάτι; σε τόσες τρύπες μπήκε σ' αυτό θα κωλώσει;
-κοίτα εκ' πείρας, είναι μικρή!
-αν ήταν πιο μεγάλη θα μπερδευόταν στ' αρχίδια μου.
-έλα τα πάρα λες. χρειάζεται 3-4 πόντους επιμήκινση !
-σκάσε μωρή ράφτενα του πούτσου και φτιάξε την γαμημένη την τσέπη να τελειώνουμε !!



---------------------------

Κάπως έτσι την έχουμε δει. Αλληγορικά και χυδαία. Χυδαία προς αυτούς που δεν τολμούν να χωθούν σε "μπαγιάτικα" ρούχα και σε απαγορευμένες λέξεις, και προτιμούν να κρύβονται πίσω από το ίδιο δάκτυλο που χρησιμοποιούν για τις περίσιες τους τρύπες. τώρα αλληγορικά, ψαχουλεύτου λιγάκι και θα το δεις νά 'ρχετε.

----------------------------

Η προσπάθεια μου δεν ήταν ποτέ να ακολουθήσω την μόδα, εδώ δεν ακολουθώ ταμπέλες, θα ακολουθώ τις τάσεις τις κάθε αλλοπαρμένης αδερφής (με το συμπαθείο) που από κομπλεξισμό προσπαθεί να αναδείξει την ακραιότητα και όχι την καλαισθησία; Μπορείς να με περιγράψεις στυγνά και με ελάχιστη προσπάθεια, επιεικά ατημέλητο, ασυγύριστο και χωριατοτρεντάκια αλλά αυτό είναι που δεν δέχτηκα να αλλάξω κι αυτό θα στιγματίσει το υπόλοιπο των συλλογών μου, εσένα που θα τα φοράς, κι αυτών που θα θέλουν να σου τα βγάλουν για μια γρήγορη….ανταλλαγή ρούχων!



Όλα ξεκίνησαν πριν από κάνα δίχρονο όταν η συνήθεια του να περισυλλεγώ ρούχα από αριστερά (βλεπ. Χριστόφια) και δεξιά (βλεπ. Αναστασιάδη), από τους διάφορους φίλους, κλειστά εργοστάσια και μαγαζιά με έφεραν στο κομβικό σημείο του να δεχτώ τις απειλές της μάνας μου και να βρεθώ να κλαίω εκατοντάδες ρούχα σε κάποιο κάλαθο αχρήστων ή να ξεκινήσω να τα ξεκουβαλιέμαι με κάποιο τρόπο Έτσι και έγινε, θα με βρείτε σχεδόν σε όλα τα παζάρια της εντός των τειχών πόλης, στο φατσοβιβλίο και σε διάφορες ιστοσελίδες διαδικτυακής πώλησης. Εκτός από τα ρούχα “δεύτερου χεριού” που δίνονται σε χαμηλές τιμές με τα καθαρά έσοδα να δίνονται σε διάφορες φιλανθρωπικές εκδηλώσεις, κάτω από το όνομα The Cock tailor έχουν μαζευτεί εκατοντάδες vintage δερμάτινα ρούχα, όλα από κυπριακά εργοστάσια που έχουν κλείσει προ δεκαετίας, καθώς η μακρινή μας ξαδέλφη Κίνα μας την βγήκε από την εξωτερική.

Αν και εσείς θέλετε να ξεφορτωθείτε μερικά ντουλάπια ψάξτε να με βρείτε και θα στα ξεσκονίσω εγώ, με το αζημίωτο πάντοτε φτάνει να ΄στε πρόθυμοι να προσφέρετε και εσείς κάτι σ'αυτούς που έχουν ανάγκη.

Επίσης με την αρχή αυτού του χρόνου έχει αρχίσει να ψήνετε μια συλλογή φτιαγμένη από δέρμα και ευελπιστώ ότι το μαγείρεμα θα καταλήξει σε διάφορες τσάντες και θήκες καπνού. Οι σπουδές μου στην Κύπρο μου αφήνουν το περιθώριο να συστήνομε και σαν fashion designer αλλά καθώς κι αυτός ο τίτλος για κλάματα μου φαίνεται,  μην μου ζητήσετε γαμπριάτικα κοστούμια και φορεματάκια ξόβυζα αν δεν είστε έτοιμοι για ανωμαλίες στα χρώματα, στα υφάσματα και στο design.

  • Mom's ideas creations

Η φρασεολογία του "μαμά για όλες τις δουλειές" ίσως να ντρεπόταν μπροστά σε ένα τόσο δημιουργικό, ενεργητικό και τελειομανή άνθρωπο.

Δεν πάει ούτε ένας χρόνος από τότε που γνώρισα προσωπικά την κύρια Φλορέττα και κάθε φορά το πάθος και η αγάπη της για τα αντικείμενα που καταπιάνεται με εντυπωσιάζει. Την συναντώ πάντα περιτριγυρισμένη από τα παιδιά της και τον άντρα της, μπλεγμένοι κι αυτοί ο ένας με τον άλλο σαν ένα όμορφο crochet.

Δεν θα πω πολλά για την δουλειά της, άλλωστε μετά από μια χρόνια γεμάτη από συμμέτοχες στο γυναικοπάζαρο, περαστικοί, γνωστοί και φίλοι έχουν θαυμάσει τα χειροποίητα θαυματάκια της.

επισκεφθείτε την προσωπική της σελίδα στο facebook https://www.facebook.com/momsideas1 ή στο διαδίκτυο http://www.momsideas.com.cy/


Απολαύστε την στο Π.χ. στις 14-16  Δεκεμβρίου σε ένα χώρο που θα σφύζει από νήματα


Κάλα μ-πλεξίματα

.Sexperience2 / What is sexy?

.O The Cock Tailor 

ο Γιωργος Λασσ σε μια πολυμορφική ανυσιχία

Δυσκολεύομαι να περιγράψω ή να παρουσιάσω κάποιον ο οποίος επιμένει και παραμένει πιστός στις καλλιτεχνικές του αρχές και ανησυχίες. Ζουμε σε μια εποχή που «αναγκαστικά» ακόμα και οι πιο δημιουργικοί ανθρώποι της γενιάς μας παρασύρονται από τα «πρέπει» της μόδας , του περιορισμένου κοινού της Κύπρου ή έστω της εμπορικότητας. Το να καταφέρνει κάποιος μετά από συνεχόμενες συλλογές να βγάζει κάθε φορά την ίδια μινιμαλιστική  και πλήρως ευαισθητοποίημενη για τα υλικά που χρησιμοποιεί τεχνική του, σίγουρα δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο και απαρατήρητο.

Μετά από την συνεργασία του με την Ele O Nora (Ελεονόρα αντωανιαδου) όπου παρουσίασε μια συλλογή επηρεασμένη από την αρχιτεκτονική, την επιτυχημένη καλοκαιρινή του αντρική και γυναικεία συλλογή almost there, επανέρχεται με μια πολυμορφική συλλογή ονομαζόμενη ως black collection.

Πρώτη μου αντίδραση... Μια φλασιά από Λονδίνο. Ένας αναζωογονημένος George Lash ...ένας αγαπημένος σχεδιαστής που αναδεικνύει τες ικανότητες του ακόμα μια φορά

Το π.χ. παρουσιάζει το Σαββατοκύριακο 22-23 Δεκεμβρίου την καινούργια του συλλογή black collection , το βιντεακι του με την επεξήγηση των πολυμορφικών του ρούχων και μια γλυκιά, ρομαντική ατμόσφαιρα που ακόμα και στα μαύρα του ο Γίωργος ξέρει πάντα να δημιουργεί.

Δείτε περισσότερα στην σελίδα του στο facebook https://www.facebook.com/pages/Saint-Lash-by-George-G/184800703887
 

το βιτεο της συλλογής http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=rnSU3VzggFM
 

και φωτογραφίες που ανεβάζει στο ίντερνετ στο http://lashworld.tumblr.com/

Μοντελα – εφυ και ερη    - γιαννης πλασματικ

η Αγάθη Χατζουλλή και οι χρωματιστές δημιουργίες της

φιλοξενούμενες πηγές ενέργειας

Εμείς ανοίγουμε την πόρτα μας και περιμένουμε, παρατηρούμε, ψαχνόμαστε, και γινόμαστε μαζί με σας ένα κομμάτι της πόλης.

 

Οφείλω να ομολογήσω ότι πριν δω την δουλειά της Αγάθης, προσωπικά δεν ήμουν μεγάλος φαν οποιουδήποτε πολύχρωμου αντικειμένου, είται αυτό είναι ρούχο, είται accessories, είται  εξώφυλλο βιβλίου. Η Αγάθη ομώς δεν χρειάστηκε πάνω από δύο λεπτά για να μου αλλάξει μια για πάντα αυτή μου την άποψη.  Όταν είχε μόλις κρεμάσει - στα από την οροφή κρεμασμένα κλαδιά συκιάς- τρεις από τις χειροποίητες τσάντες της, εγώ ήμουν ήδη ένθερμος οπαδός της πολυχρωμίας. Η Αγάθη Χατζουλλη έχει σπουδάσει fashion jewellery and accessories  και Styling and image creation.

Στο ιστορικό της, έχει ήδη δύο πετυχημένες εκθέσεις στο Λονδίνο και έχει συμμετάσχει σε ένα window project στην Κύπρο. Έχει συνεργάστει άλλες δύο φορές με τον Γιώργο Λασσ στην 'Almost There' summer/spring collection 12' καθώς και στην 'Μόδα και Αρχιτεκτονική' autumn/winter 12'. 

Βάσικο υλικό της είναι το resin και ενδιαφέρον προκαλεί η τάση της να δημιουργεί μόνη της τα καλούπια για τα σχήματα, χρησιμοποιώντας σιλικόνη.  Το αποτέλεσμα: Τρισδιάστατα, πολυμορφικά, με χαρούμενα χρώματα κοσμήματα που όπως η ίδια ισχυρέζεται, πολλές φορές της θυμίζουν γλυκά! 

Απολαύστε αυτή την έκρηξη χρωμάτων, πλάι στην πλήρη αντίθεση της συλλογής black collection του Γιώργου Λασσ, στο 'Π.Χ' στις 22-23 Δεκεμβρίου.

Φουτ μάρκετ αλά κυπριακά...

γεννιόμαστε χορτασμένοι, ζούμε λαίμαργα και πεθαίνουμε πεινασμένοι.

καμιά φορά η επιθυμία και η προσπάθεια να καταφέρεις όσα σκέφτεσαι, ονειρεύεσαι η έστω περνούν ξυστά απ' την σκέψη σου, υπερτερούν πάσας επιτυχίας ή καταξίωσης. μετά από ένα μήνα συνεχόμενων, κατά την γνώμη μας επιτυχημένων παρουσιάσεων και φιλοξενιών, το ότι το food market δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία όχι μόνο δεν μας ξενέρωσε αλλά μάλλον μας πείσμωσε να δούμε πέραν της προθυμίας όσον έλαβαν μέρος σε αυτό.

ξεφεύγω για λίγο αλλά θυμάμαι ότι την μεγαλύτερη εντύπωση τα τελευταία χρόνια από παζάρια του δρόμου μου την είχε προκαλέσει το Borough Market στο Λονδίνο. με το που κατεβαίνω τα σκαλιά του σταθμού, πριν καν γεμίσουν τα ματιά μου από εικόνες, οι μυρωδιές έκαναν όργιο στην άκρη των ρουθουνιών μου που με πείσμα ανάπνεαν ακατάπαυστα. και ακόμη περισσότερη εντύπωση μου είχε προκαλέσει η προθυμία και των περαστικών αλλά και των πλανόδιων που οι μεν δοκίμαζαν μανιωδώς και κατά σειρροήν τα καλούδια που απλώνονταν μπροστά τους και οι δε να προσφέρουν απλόχερα τις γευστικές τους "παγίδες".

Δεν θα συγκρίνω τώρα το δικό μας event με αυτό του borough market, μην τρελαθούμε, άλλα σίγουρα θα σταθώ στην διστακτικότητα των περαστικών έστω να χαλαρώσουν για λίγο το βιαστικό περπάτημα τους και να αναρωτηθούν τι κάνουν 10 συμπολίτες τους, στην μέση της Λαϊκής γειτονίας, με πάγκους γεμάτους εδέσματα και ροφήματα και γιατί τους προσκαλούν έστω για ένα κέρασμα στο πόδι. δεν θα μπω σε κοινότυπες συζητήσεις του τύπου πόσο διαφέρει η νοοτροπία μας από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ότι δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους events, το ότι ο κόσμος είναι προκατειλημμένος κτλ. κτλ. δικαιολογίες που στους δικούς μου απολογισμούς δεν χωράνε. η νοοτροπία μας δεν διαφέρει καθόλου, μάλλον η ελληνική ράτσα γέννησε τους πρώτους πλανόδιους που  γύριζαν από χωριό σε χωριό και από πανηγύρι σε πανηγύρι χειμώνα καλοκαίρι. ναι το μάτι μας είναι συνηθισμένο από τέτοιου είδους γεγονότα , η λαϊκή αγορά στο Όχι κάθε Τετάρτη τι είναι? η αγορά του Άγιου Αντωνίου ? τα φαγητά και τα ροφήματα από μικροπωλητές που οργανώνει πυκνά συχνά η φίλτατη κομπανία της Ουτοπίας τι είναι?

Εγώ νομίζω πως απλώς ξεχάσαμε για λίγο ότι σε αυτό το νησί λίγο πολύ είμαστε όλοι απ' το ίδιο καζάνι, και δυο κουβέντες παραπάνω να πεις με κάποιον άγνωστο, ένα περαστικό, ένα τυχαίο που πέρασε από διπλά σου δεν έβλαψε κανένα, μάλλον γαργαλάς για λίγο την τύχη σου. Αυτό είναι που πρέπει να ξυπνήσει μέσα μας και πάλι, ότι γειτονία μας είναι η Κύπρος, και όλοι έχουμε να κερδίσουμε από τον πλησίον μας.

Εμείς κερδίσαμε πολλά στο διήμερο 27-28 Δεκεμβρίου μέσα από το food market. λίγο οι δοκιμές του τραχανά του "αδελφού" Κουρτελλίδη, λίγο η πίτα με χαλούμι της Ιλεάνας, η γλύκα των υπέροχων μαρμελάδων της the marmalade jar, τα DIY μπισκότα της Θέτις, ο χαλβάς της Αναστασίας, τα brownies της Ιωάννας και της Γεωργίας, το "αφροδίσιο" πατέ ελιάς από τες αδελφές Μαύρου και η ζάλη απ' το ζεστό κρασί του Λαμπράκη ήταν υπεραρκετά για να περάσουμε δυο γευστικότατα απογεύματα. ακόμα και η ανταλλαγή προϊόντων, οι προθυμία των φιλοξενούμενων να δειγματίζουν τους περαστικούς, οι συζητήσεις που ξεφύτρωναν με το που ξεπρόβαλε στην παρέα άλλος ένας γνωστός άφησαν υποσχέσεις για την διοργάνωση κι άλλων παρόμοιων events.

Για όσους δεν πέρασαν, ή πέρασαν και δεν σταμάτησαν γευτείτε απ την οθόνη σας όσα εμείς χορτάσαμε.

ο γυάλινος κόσμος του Τένεσι Ουίλιαμς

όταν με είχαν καλέσει, ενάμιση μήνα πριν, σε μια από τις πρώτες αναγνώσεις του σεναρίου, για να δω περί τίνος πρόκειται ''ο γυάλινος κόσμος'' είχα φάει μερικά χαστούκια μέσα από την πρόζα του Τένεσι Ουιλιαμς. είδα να ξεδιπλώνετε μπροστά μου κάτι από τα ''τοίχοι'' του Καβάφη και της ''θεωρίας του χάους / φαινόμενο της πεταλούδας''.

μια αυτοβιογραφική περιγραφή του συγγραφέα για τρεις ανθρώπους κλεισμένους στο ίδιο σπίτι, αποστασιοποιημένους και απόμακρους, έτοιμους να χυμήξουν ο ένας την κατάρα του άλλου, κλειδωμένος ο καθένας στις δικες του επιλογες, στα δικά του δον κιχωτικά όνειρα και στην μηδενιστική ματαιοδοξία που τους διακατέχει.

το π.χ. είχε την ευκαιρία και την χαρά να φιλοξενήσει για 3 βδομάδες την θεατρική ομάδα ''κάρμα'' αφήνοντας τις πόρτες μας ορθάνοιχτες κατά την διάρκεια των ανοιχτών προβών τους.  4 ταλαντούχοι και διψασμένοι ηθοποιοί βουλιάζουν για λίγο στην ανήσυχη και πολυτάραχη ζωή του Τένεσι Ουίλιαμς και τιμούν με αυτόν τον τρόπο τα 30 χρόνια που πέρασαν από τον θάνατο του.

ο τένεσι ουίλιαμς με την μητερα του

Μια νέα θεατρική ομάδα, το ΘΕΑΤΡΟ ΚΡΑΜΑ κάνει την πρώτη της εμφάνιση στα θεατρικά δρώμενα του τόπου,  τιμώντας  τα 30 χρόνια από το θάνατο του Τένεσι Ουίλιαμς. παρουσιάζοντας το αριστούργημά του  «Ο Γυάλινος Κόσμος».

Για την παράσταση, διαβάζουμε στο πρόγραμμα το σημείωμα του σκηνοθέτη της:

«Το να επιχειρείται αναπαράσταση του έργου «Ο Γυάλινος Κόσμος», αποτελεί μια επώδυνη επιστροφή στην ταραγμένη ζωή του ίδιου του Τένεσι Ουίλιαμς ... Οι φιγούρες που σημάδεψαν τη ζωή του, αυτές της μητέρας, της αδελφής, του πατέρα αλλά και ενός νεαρού καλεσμένου ζωντανεύουν στο διαμέρισμα του Σαιντ Λιούις.

Η αναπόληση «στήνεται» σε ένα καθαρά εγκεφαλικό περιβάλλον, αποδεσμευμένο από τη συμβατική αναπαράσταση του σπιτιού της οικογένειας. Η κίνηση, το ράγισμα και τελικά το σπάσιμο των χαρακτήρων συμβαίνουν σε ένα κομμάτι του μυαλού του Τομ Γουίνγκφιλντ, του ίδιου του συγγραφέα, που, σημαδεμένο από την καταπίεση της μάνας του και την αναπηρία της αδελφής του, ορίζουν το καταστροφικά εύθραυστο πλαίσιο του έργου.


Το παιχνίδι της συντριβής των χαρακτήρων περνάει μέσα από τους νευρώνες του εγκεφάλου που επικρέμεται απειλώντας με οριστική πτώση , κρατώντας στις διακλαδώσεις του όχι μόνο τα γυάλινα ζωάκια της Λάουρας, αλλά και τις γυάλινες ελπίδες της μητέρας, την καταδίκη της κόρης και του συγγραφέα που αδυνατεί να λυτρωθεί από τη μνήμη, αφού η φυγή, η εξωτερική μετατόπιση στο χώρο, είναι περιττή αν δεν συντελεστεί πρώτα μια έκρηξη εκ των ένδον.»

Τη σκηνοθεσία, τα κοστούμια, τα σκηνικά και τη μουσική επιμέλεια της παράστασης υπογράφει  ο Σπύρος Αντωνέλλος.
 

Τους τέσσερις τραγικούς χαρακτήρες του έργου ερμηνεύουν με τη σειρά που εμφανίζονται οι ηθοποιοί

Αντρέας Κούτσουμπας, Ελεάνα Χαραλάμπους, Νάγια Αναστασιάδου και Κωνσταντίνος Γαβριήλ.
 

φωτογραφιες προγραμματος - γιωργος φιλιππου
 

επεξεργασια φωτογραφιων - σχεδιασμο προγραμματος - μαριος χριστοφοριδησ
σκηνικα- κυριακος κουρτελλιδης

 

Το έργο θα παίζεται στο Θέατρο Αποθηκών του ΘΟΚ, πρώην Νέα Σκηνή, απέναντι από το Super Home Center, στα Λατσιά.
Θα δοθούν συνολικά εννέα παραστάσεις. Η επίσημη πρεμιέρα είναι στις 20 Ιανουαρίου και ακολουθούν παραστάσεις κατά τις εξής ημερομηνίες:

21, 27, 28, 29 Ιανουαρίου και 3,4,10 και 11 Φεβρουαρίου 2013. Όλες οι παραστάσεις ξεκινούν στις 830μμ. Τιμές εισιτηρίων:10 και 8 ευρώ.
Κρατήσεις θέσεων: 99 407 862 και 99 758 131

 

Διαβάστε περισσότερα: http://theatro-krama.webnode.gr/

 

 

 

 

 

Vintage and Second hand shop

όταν θέσαμε σαν στόχο μας και σαν ζητούμενο από τους εκάστοτε φιλοξενούμενους να μεταλλάσσουν τον χώρο μας αναλόγως κάτι έτσι είχαμε κατά νου. ότι ο κάθε ένας που κράτα στα χέρια του τα κλειδιά του π.χ. θα αφήνει το δικό του στίγμα και στην διαρρύθμιση άλλα και στην διάθεση του χώρου. ένα πραγματικό pop up shop αλλάζει πρόσωπα συνεχώς και αν το πάρουμε κατά σειρά, από τις αρχές του Δεκεμβρίου με το sexpirience μέχρι σήμερα και την τελευταία διαρρύθμιση του χώρου σε vinage store όλοι οι φιλοξενούμενοι έβαλαν το λιθαράκι τους στην πολυμορφική εικόνα του π.χ.

 

από τις 27 Ιανουαρίου μέχρι και τις 14 του Φλεβάρη διάφοροι φίλοι κατάφεραν με τις δικές τους προμήθειες και προσθήκες να ξεφυτρώσουν ένα vinage and second hand shop. τα λόγια δεν έχουν και τόσο χώρο μπροστά στην αύρα που έδωσαν στα 18 τετραγωνικά μας για αυτό και αφήνουμε τις φωτογραφίες να μιλήσουν για μας. να πούμε μονάχα ότι ο " the cocktailor " ξεδίπλωσε και πάλι τα δερμάτινα σακάκια και αξεσορις του, η Θέτις Χριστοφορου πρόσθεσε τις baboo κατασκευές και τα πορσελάνινα αντικείμενα , ο Γιώργος Βαρνακιδης "ξέθαψε" μεταξοτές πακιστάνικες  ρόμπες , ξύλινες επιγραφές δρόμων μέχρι και μπουλούκο της  HARIBO μας έφερε, ο Κωνσταντίνος Μορφακης κρέμασε για λίγο τα χειροποίητα ταγεράκια του πάππου Κώστα Μορφακη (να σημειώσουμε ότι ρούχα του Κωνσταντίνου Μορφακη εκθετονται στο Λεβεντειο Μουσείο) και άλλα πολλά

θα τον πετυχετε στο https://www.facebook.com/TheCockTailor

Collectiva

Collectiva : το φαινόμενο του μικρόκοσμου



Όταν ο Χίτλερ το 1942 μάζευε από τις γειτονίες της Ευρώπης συμμάχους ο Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς τον είχε συμβουλέψει να ζητάει στήριξη με την εξής φράση “το δικό μου μυαλό είναι ικανό για να κυριαρχήσει, τα δικά ΜΑΣ χέρια όμως είναι ανίκητα”



Τα παραδείγματα  της αλληλοβοήθειας, της

συνεργασίας και του κολεκτιβισμού στην ιστορία των πολιτισμών είναι αμέτρητα. Ακόμα και πριν το 1891 όταν άρχισαν να γίνονται οι πρώτες εμπειρικές μελέτες για την αύξηση της παραγωγικότητας  μέσω της συνεργασίας οι άνθρωποι έστω και ενστικτωδώς έτειναν να ενώνουν τις γνώσεις, τις δυνάμεις και την κοινή τους διάθεση για να ολοκληρώσουν τα εκάστοτε τους πλάνα (νομίζω πως μόνο η Βαβέλ είναι το μελανό σημείο της ιστορίας της συνεργασίας)

Το 1891 ο Χενρι Φορτ βάζει σε εφαρμογή  την «γραμμή συναρμολόγησης» όπου ο κάθε εργαζόμενος αναλάμβανε να συναρμολογήσει μονάχα ένα συγκεκριμένο τεμάχιο του αυτοκινήτου η αύξηση στην γραμμή παραγωγής ήταν πέραν του 370% μέσα σε 3 χρόνια



Δεν θα αφήσω την ιστορία να με συνεπάρει, ιστορία είμαστε και εμείς κι αυτά που θα αφήσουμε πίσω μας. Δεν είναι θέμα υστεροφημίας, άλλα πόσο πια με την κατάχρηση του ατομισμοί μας και της νωχελικοτητάς που μας κράτα πίσω από το να  αφήσουμε στον διπλανό μας χώρο για μια στάλα δημιουργίας;

Το Collectiva αποτελεί ένα προσωπικό προτζεκτ του π.χ. , που μετά από διάφορες συνεργασίες μας με άτομα πάσης φύσης αρχίσαμε να πιστεύουμε και εμείς στο θαύμα της ομαδικότητας και της κοινοπραξίας. Το φαινόμενο του μικροκόσμου κατά τον Brian Uzzi είναι όταν μια ανεξάρτητου μεγέθους μάζα συμμαχεί για το κοινό καλό όλων, χωρίς να σημαίνει ότι όλοι επωφελούνται το ίδιο.

Σημασία σε αυτό το φαινόμενο έχει η ανάγκη του να καταληφθεί ο στόχος και όχι η ατομική ικανοποίηση.



Κοινωνιολογικά  έχουν παρουσιαστεί διάφορα είδη κολλεκτισμου και συνεργασίας, αλλά επικρατούν δυο κατηγορίες που αυξάνουν αποδεδειγμένα την παραγωγικότητα και την καινοτομία:


-peas in a pod : η μέθοδος της περισυλλογής και της συμμετοχής είναι αυτό ακριβώς που κάνουν οι μέλισσες. Ατομικά και ξέχωρα η κάθε μια περιμαζεύει την γυρη και συμπρακτικα όλες μαζί καταθέτουν την γύρη σε μια ενιαία κυψέλη

 

- partners in crime : η μέθοδος της αλληλοκάλυψης θεωρείτε η πλέον παραγωγική μέθοδος καθώς άτομα διαφορετικών πλαισίων καλούνται να συνεργαστούν . αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σύγκρουση ιδεών λόγω αντιθέτων ή έστω χάσματος απόψεων, διαστάσεων ή προοπτικής.



Τώρα. Με δική μας πρωτοβουλία ξεκινούμε να ψάχνουμε για ανθρώπους που την βρίσκουν εν μέσω συνεργασίας. Με ανθρώπους που θέλουν και είναι διαθέσιμοι να μοιραστούν ιδέες και δημιουργικές προτάσεις έτσι ώστε να παρουσιάσουν το δικό τους προτζεκτ σε μια γενικότερα ομαδική προσπάθεια. Καλούμε ανθρώπους να φτιάξουν τις δικές τους ομάδες, να βρουν τους δικούς τους συνεργάτες και χωρίς οριοθετήσεις και πλαίσια να παρουσιάσουν την δουλειά τους για μια βδομάδα στον εκθεσιακό χώρο του π.χ.



Η προσπάθεια μας είναι μάλλον να ζευγαρώσουμε μυαλά , ιδέες, ευρηματικότητα και διάθεση έτσι ώστε να παρουσιαστούν κατά την διάρκεια του ενός μήνα , οπού και θα διαρκέσει το Collectiva , 5 διαφορετικές συνεργασίες.





Η πρόταση είναι ανοιχτή προς όλες τις κατευθύνσεις, εικαστικούς, γραφίστες, ζωγράφους, σχεδιαστές μόδας,  φωτογράφους, κινηματογραφιστες, αρχιτέκτονες κ.τ.λ. 



Το π.χ. και το collectiva με την σειρά του έχουν ως σκοπό να καταφέρουν να φτιάξουν ένα θεσμό όπου δημιουργικοί άνθρωποι θα συσπειρώνουν για λίγο τις δυνάμεις τους για την δημιουργία ενός κοινού έργου

Έτσι στις 15 Μαρτίου με 15 Απριλίου επαινούμε με τον δικό μας τρόπο την συνεργασία και τον κολεκτιβισμό μεταξύ καλλιτεχνών και άλλων

Τι παρουσιάζει το collectiva :

- 5 διαφορετικές συνεργασίες, μεταξύ πάσης φύσεως καλλιτεχνών

Τι προσφέρει :

- το π.χ. προσφέρει με μια μικρή χρέωση τον εκθεσιακό του χώρο σε κάθε συμμέτοχη ομάδας
- οι ομάδες καλλιτεχνών θα έχουν την βοήθεια επιμελητή (curator) σε περίπτωση που χρειάζονται καθοδήγηση η οποιαδήποτε άλλη βοήθεια στην ανέλιξη του προτζεκτ
- παρουσίαση της συνεργασίας και του ίδιου του προτζεκτ στην ιστοσελίδα του π.χ. και σε άλλα έντυπα μαζικής ενημέρωσης
- την προώθηση και οργάνωση της συνολικής εκθέσεις

οι συνεργάτες του π.χ. θα είναι στην διάθεση κάθε ομάδας να βοηθήσει την εκπλήρωση οποιασδήποτε ιδέας.



περισσότερες πληροφορίες ή προσωπικές συνομιλίες περί του Collectiva μπορείτε να επικοινωνήσετε μέσω facebook με τους

Γιώργο Φιλίππου https://www.facebook.com/george.philippou.9                                     99567663
Θέτις Χριστοφόρου https://www.facebook.com/Fishy.Fishh?fref=ts                                 99660040
Κωνσταντίνο Μορφάκη https://www.facebook.com/frangkiskos.delacarena?fref=ts        99770095

Ή

μέσω email στο piteliaxitelia@gmail.com





Περιμένουμε τις προτάσεις σας

το πόστερ είναι μία ακόμα δημιούργια της Θέτις Χριστοφόρου​

Τουτο ενναν το πρωτο αρθρο που εν θα προσεξω ουτε πως εννα το γραψω, ουτε εννα σκεφτω δκυο φορες πως να το πω, τζαι σιουρα εν θα μεινω μεσα στα πλεσια της ελληνικης γραμματικης για να περιγραψω την εψεσινη ατμοσφαιρα. Το ποιο σιουρο που ουλλα εν οτι σε οτι γλωσσα τζαι να το γραψω αν δεν εισασταν τζιαμε εν θα καταφερω να σας μεταφερω την ατμοσφαιρα. Η Ηλιαδα (με Ηττα τελικα οι με γιωτα) καθε 6 τραουθκια να γεμωνουν τα μαθκια της, να θυμωνει του κοσμου αμαν χειροκροτουν επιδη εν τραγουδα για να της πισκαλιουν, o κοσμος να καθετε χαμε πανω στες κουρελλουδες , οι βαρελλες οι κομμενες που ηταν εξω να εκρουσαν πανω που 20 κιλα ξυλα, οι υπολοιποι που ηταν εξω να καμνουν gathering τζαι bonding μες την στρατα, οι γειτονια μας ναν γεματο ομορφες φατσες τζαι απιστευτη ενεργεια τζαι εγω με την Θετις να εχουμε ενα χαμογελο ως τα αφκια μας καθε φορα που μας ελαλεν καποιος «εφερετε το καμπινγκ Λευκωσια»

Η Ηλιαδα του καμπινγκ

Πριν κανενα μηνα που εσυζητουσαμε με τον Μορφακη κατα ποσο εννα εδουλεφκε η φαση να οργανωναμε κανενα live unplugged στο π.χ. επεταχτηκε η Θετις τζαι λαλει μας «θελω να κανονησουμε να φερουμε την Ηλιαδα, μια φιλη μου που το καμπινγκ. Εν εσηι λαθος η φωνη της αλλα αποκλειτε να δεχτει να παιξει μπροστα που κοσμο, αρα ή εννα της το καμουμε καμπινγκ ή εννα την φερουμε τζιαμε τζαι να την κλειδωσουμε μεσα οσπου να δεχτε να παιξει» . εν εχρειαστηκε καν να καμουμε πολυ προσπαθεια. μωλις ειπαμε της Ηλιαδας εδεχτηκε τζαι χωρις να το παλεψουμε απλως εσειραμε 3 κουρελουδες, 10 ππουφ εστεισαμε τζαι ενα μπαρ τζαι ειμασταν ετοιμοι. Ειχα λιες ανησιχιες ινταλος ηταν να παει η κατασταση για πολλους λογους. καθημερινες εν κατεβενει ο κοσμος κατω, εν λιο κριαδουα, επιστεφκα οτι εν ξερουν αρκετοι που την Λευκωσια την Ηλιαδα τζαι οτι γενικα εν πολλα δοκιμαστικα που ηταν να καμουμε το πρωτο μας live. Παλε ειχα λαθος! Οϊ μονο ο κοσμος εκατεβηκε (εμετρησαμε καμια ενενηνταρκα), κανενανς εν εκριωσεν με την ατμοσφαιρα που εδημιουργηθηκε, τζαι οϊ μονο εξεραν την παραπανω κοσμος στην Λευκωσια αλλα ως τζαι που το Παραλιμνι ηρτε η Λιανα με το λεοφοριο. 



Η Ηλιαδα λιο πολλα εκαμε μας τα ουλλα εψες. Επεξε 4 file τραουθκια, εκαμεν μας τον τοπο χωραφι για να νοιωθει ανετα (τζαι καλα μας εκαμε), εμοιραζεν αγκαλιες του κοσμου, τζαι εν μας εχαλασε ουτε και ενα χατιρι σε οτι τραγουδι της εζητησαμε!!!

Η αληθκεια εν οτι ουτε εγω ο ιδιος εν επεριμενα ναν τοσο χαλαρη και ευδιαθετη η ολη φαση τζαι εννοιειτε οτι για τουτο ευθυνουντε ουλλοι οσοι ηταν τζιαμε, που τον πρωτο ως τον τελευταιο. ιδιετερες ευχαριστιες ομως στο Κουρτελλη που εκουβαλησεν τες βαρελλες και τα ξυλα που μας εβραζαν ουλλη νυχτα, την Suzie που μας εκαμε την ευκολια να εν πισω που το μπαρ για να μπορουμε να γινουμε αχριστοι με την υσιχια μας, τον Μανολη που επιασε φιλιες με τον μιτση που δουλεφκει στο περιπτερο του πιριπιτσι για να μας χαλα ουλλη νυχτα ψηλα τζαι την Θετις που εστησεν τον χωρο τζαι εκαμε τα ποστερ. Κατα τα αλλα την Ηλιαδα εν την ευχαριστουμε επιδη επερασε καλυτερα που ουλλους μας.

Ατε που το επομενο αρθρο υποσχομαι να ξαναγινω πιο σοβαρος και ορθογραφημενος (για τουτο εν βαλλω το σηιερι μου στην φωθκια, ας εν καλο ο ορθογραφος).



Υ.Γ 1 συντομα εννα ανεβασουμε πολλες φωτογραφιες και ενα μεγαλο βιτεο

Υ.Γ 2 εν υπαρχη περιπτωση να μεν ξανακανονησουμε να ερτει η Ηλιαδα

Υ.Γ 3 το live unplugged on the street εννα οργανωνετε μια φορα τον μηνα αρα αν εχετε καποιο να

προτεινετε ή καποιος που ενδιαφερετε εννοειτε πως ειμαστε μεσα

Υ.Γ. 4  Μυνημα της ημερας : “ Our greatest fear is not that we are inadequate, our greatest fear is that we are capable beyond measure. “ Marianne Williamson, Vancouver. May 5-6, 2012:

απολαυσετε ενα μικρο δειγμα της Ηλιαδας : http://www.youtube.com/watch?v=fzIvSAsytFk&feature=youtu.be
                                                                       
                                                                        https://www.facebook.com/photo.php?v=207691182706701&set=vb.150525448423275&type=2&theater

Collectiva project presents : Νεράϊνα

Όταν πρωτοαναφερθηκαμε στον κολεκτιβισμό κάποια άτομα ήταν ήδη στο μυαλό μας, είτε για τον τρόπο που εργάζονται είτε για τον χαρακτήρα που υποδεικνύουν με την πρώτη ευκαιρία είτε ακόμη και για τον τρόπο που διαχειρίζονται τις γνώσεις και της πληροφορίες που έχουν.

κάποιοι ίσως θυμούνται στο πολύ πρόσφατο παρελθόν το πολυεργαστηρι / κατάστημα "Νεράϊνα". εκείνο το μικρό άλλα καλόγουστο μαγαζάκι σε μια απ' τις παρόδους της Αισχύλου. Εκεί η Μαρία Δρόσου φιλοξενούσε με στοργή θα έλεγε κάνεις αριστοτεχνήματα και δημιουργήματα αρκετών καλλιτεχνών. Άλλοι είχαν ρούχα, άλλοι πινάκες, βιβλία, ζωγραφιές πάνω σε ανακυκλώσιμα υλικά ακόμη και ένα teepee υπήρχε κάπου στον χώρο. Η ιδιομορφία του συγκεκριμένου καταστήματος ήταν ότι η Μαρία προσπάθησε να εντάξει και να λειτουργήσει κάτω απ' τις αρχές της αλληλοβοήθειας και της συνεργασίας, ανοίγοντας τις πόρτες τις σε οποίον καταπιανόταν κι αυτός με "πράσινες" προσπάθειες, καλλιεργούσε κοινωνική συνείδηση και έψαχνε εναλλακτικούς τρόπους επιβίωσης, όχι μονό της δημιουργικότητας και της σχηματικότητας του αλλά της ίδιας του της ύπαρξης.

ευχάριστο τυχαίο γεγονός ότι η πρώτη συμμέτοχη είναι από αυτήν την ομάδα καλλιτεχνών και έτσι στις 6 μέρες που τους φιλοξενούμε στο π.χ. γίνονται μεγάλες αναφορές στις οικιοκοινότητες, στον κολεκτιβισμό, την αλληλεγγύη και την πολιτική οικολογία.


έχει ήδη δημιουργηθεί μια σελίδα στο facebook ( https://www.facebook.com/groups/154224224741472/
που θα λειτουργεί ως κομμάτι του Collectiva . θα είναι μια ενιαία ενημερωτική σελίδα που τα μέλη της ανεξάρτητος του αν συμμετέχουν στο Collectiva project ή θα ανεβάζουν γεγονότα, πληροφορίες, ιδέες, προσπάθειες, νέα, γενικά οτιδήποτε έχει να κάνει με τον κολεκτιβισμό, την αλληλοβοήθεια και την συνεργασία σε θέματα που αφορούν τον πολιτισμό και την τέχνη

η προσπάθεια μας είναι να συλλέξουμε όσες περισσότερες πληροφορίες γίνετε περί του θέματος και να τροφοδοτήσουμε ο ένας τον άλλο με την μέθοδο της κοινής περισυλλογής.

Έτσι με αυτήν την πρώτη συμμέτοχη καλωσορίζουμε και εγκαινιάζουμε ίσως αυτό που χρειάζεται η κοινωνία μας πιο πολύ από ποτέ.... την αλληλοβοηθεια!



Απο τις 22/3 - 28/3
Ωρες λειτουργιας 12¨00 - 20¨00

collectiva project presents: George LAsh & Efi-Eri

Το ότι πυκνά συχνά ξεπετάγονται ταλεντάρες στον χώρο της μόδας αυτό δεν χρειαζόμουν εγώ για να το υπενθυμίσω. το  ότι επιτέλους είναι καιρός να υποστηρίξουμε και να αναδείξουμε εγχώριους καλλιτέχνες που οι δουλειές τους ίσως να μην είναι για το αγοραστικό κοινό της Κύπρου ίσως είναι καιρός να το δούμε λίγο πιο ζεστά. είναι πλέον ξεπερασμένη δικαιολογία το "δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος στην Κύπρο για εναλλακτικούς σχεδιαστές" όπως άκουσα την Παρασκευή στο opening της παρουσίασης της συλλογής του Γιώργου Λασσ και των Εφι-Ερη. Τι πάει να πει "εναλλακτικός σχεδιαστής" και τι πιο απαισιόδοξο από το να αναφερόμαστε προτετελεσμενα για την αγορά της Κύπρου

Ευτυχώς ή δυστυχώς ο χώρος της μόδας στην Κύπρο είναι παρεξηγημένος και "λάθος φωτισμένος" από τα media αλλά υπάρχουν ανθρώποι όπως και σε όλο τον υπόλοιπο πλανήτη που μόδα σημαίνει πολλά περισσότερα από κοσμικές δεξιώσεις, επιδεκτικά logo και ο τρέντυ τίτλος του fashion designer. Εν έτη 2013 Κύπριοι αποφοιτούν από τις καλύτερες σχόλες στο εξωτερικό και καταλήγουν απογοητευμένοι σε ένα περιβάλλον που λίγο ασχολείται με το να αξιοποιήσει τις δυνάμεις και τις ιδέες τους. Αξιόλογοι σχεδιαστές επιλέγουν να γυρίσουν στο νησί επειδή έχουν καινοτόμες ιδέες να μοιραστούν και οι ιδέες τους καταλήγουν να κρέμονται από το αν θα καταφέρουν έστω να βγάλουν τα έξοδα τους στην επομένη τους παρουσίαση. Ταπεινή μου γνώμη, αυτοί οι καλλιτέχνες αξίζουν μεγαλύτερη προβολή και ακόμη μεγαλύτερη υποστήριξη από ένα κοινό που ξέχασε για λίγο την ανάγκη που έχει η εγχώρια αγορά από ανερχόμενα ταλαντούχα άτομα

Το να μένουμε τυφλωμένοι στο ότι τα franchise του εξωτερικού και οι πολυτελής boutiques έχουν να δείξουν πολύ καλύτερες συλλογές από αυτές που νεαροί κύπριοι σχεδιαστές έχουν φτιάξει, ή ότι οι πλέον φτασμένοι κύπριοι σχεδιαστές έχουν να δώσουν πιο αξιόπιστες λύσεις από ανερχόμενους σχεδιαστές για μένα είναι απλά θέμα εμπιστοσύνης και δυσπιστία στις δυνατότητες των νέων σχεδιαστών. Δεν λέω ότι από την μια μέρα στην άλλη μπορεί κάποιος να θεωρείτε ικανός και ταλαντούχος αλλά σίγουρα όπως και σε όλα τα επαγγέλματα οι ευκαιρίες είναι πλέον αναγκαίο να δίνονται. και επειδή ένα από τα κολλήματα πολλών κύπριων καλλιτεχνών είναι η έλλειψη χρηματικών πόρων αν μήτε άλλων μπορούμε να βοηθήσουμε την προώθηση τους στο ευρύ κοινό και την ενημέρωση του για κάθε τους καινούργια δουλειά.

Εκμεταλλεύτηκα για λίγο το συγκεκριμένο άρθρο, ίσως για να πω τα παράπονα μου που μαζεύονται σιγά σιγά από αυτά που βλέπω καθημερινά.


Πίσω στα δικά μας, στα πλαίσια του Collectiva το π.χ. παρουσίασε την ομαδική έκθεση του Γιώργου Λασς, των Εφη-Ερη Μελανιδου του Αντρέα Πέτρου και όσους τους βοήθησαν για να στηθεί το σκηνικό που έφτιαξαν στον χώρο μας.

Για τον Γιώργο τα είχαμε ξαναπεί σε περασμένα μας άρθρα, κάθε φορά εντυπωσιάζει, όχι μόνο με την ευρηματικότητα του και την σταθερότητα του στο να φτιάχνει μια συλλογή κάθε σεζόν, αλλά και με τον χαρακτήρα που αφήνει πίσω του σε κάθε παρουσίαση. Με το τρίπτυχο του μαύρου γκρίζου άσπρου και των πολυγωνικών σχημάτων, που ήταν μια από τις έμπνευσης της καλοκαιρινής του συλλογής, φαίνεται πιο ώριμος από ποτέ ως σχεδιαστής και έτοιμος για πιο μεγάλε πράγματα. δείτε παλιές και καινούργιες του συλλογές στο facebook στο https://www.facebook.com/pages/Saint-Lash-by-George-G/184800703887 .



Τώρα για την Έφη και Ερη ίσως να πρέπει να γράψω ένα ολόκληρο άρθρο αφιερωμένο στις δίδυμες αδερφές που μάλλον το μέλλον τους χαμογελά "προκλητικά αισιόδοξα. Ακόμα και αν αυτή είναι η πρώτη τους συλλογή καταφέραν να φτιάξουν ρούχα που θα ζήλευαν πολλοί σχεδιαστές που τα τελευταία χρόνια απλώς ανακυκλώνουν τις ίδιες παλιομοδίτικες ιδέες.

Έχουν αποφοίτηση από το  Birmingham City Universiy  ως Fashion Designers με ειδίκευση στο Design for Performance. οι μέχρι τώρα δουλειές τους ήταν κυρίως σε θεατρικά ρούχα και ειδικά σχεδιασμένα για συγκεκριμένους perfomer. αυτό ίσως τις κάνει να απευθύνονται σε ένα πιο εξειδικευμένο κοινό και ποσό μάλλον όταν το προσωπικό και σχεδιαστικό τους στιλ είναι πιο "σκοτεινό" , φετιχιστικό με φουτουριστικά στοιχειά. Αυτό όμως για κανένα λόγο δεν είναι απογοητευτικό για τις ίδιες μιας και στο εξωτερικό είναι μια τάση με τεράστιο κοινό



Με την πρώτη τους αυτή συλλογή στην Κύπρο προσπαθήσαν να απλοποιήσουν τα σχέδια τους σε πιο wearable προτάσεις και να αναδείξουν περισσότερο τις δυνατότητες στους σε pret-a-porte γραμμές. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους στο efieri@hotmail.com ή να τις βρείτε στο facebook : https://www.facebook.com/efieri.melanidou?fref=ts


Επίσης, τουλάχιστον μια μικρή αναφορά θα έπρεπε να γίνει στον Αντρέα Πέτρου και την φωτιστική του κατασκευή που τοποθετήθηκε στην μέση του π.χ.

Το π.χ. με την σειρά του θα ήθελε να ευχαριστήσει τους αναφερόμενους καλλιτέχνες για την συμμέτοχη τους και την συνεχή προσπάθεια που καταβάλουν για να παρουσιάζουν ανά καιρούς τόσο αξιόλογες δουλειές.

Photography- Editing : Ismini Chacoliadou
Make-up : Irene Georgiou
Model : Ksenia Zaytseva

special thanks : Anna Apostolou
Aristos Christodoulou Georgia Moditi Eleonora Antoniadou

Models: Hermes Pittakos and Krista Papista 

Photographer: Stelios Mousarris


While I was setting up the speakers and console for last Thursday’s live, I had absolutely no idea what to expect from Liv’s music. All I knew was that she is an American singer currently traveling in Europe playing her music, making friends and fans along the way and saving up to continue traveling.  
“So intriguing” I was thinking, while trying to untie a badly wrapped-up XLR cable. So different and extraordinary compared to the stereotypes that I see all around, where in every aspect of life whether it’s music, politics or life choices, people tend to choose the known and certain over what they really want or love; afraid of the unknown and the uncertain, afraid to take chances.
So from the beginning I had a very good feeling about the music that I was about to hear. I guess any person who travels all the way to another continent with a one-way  ticket and her music as the only means of returning home, is bound to write some catchy tunes, I was telling myself.  And I wasn’t disappointed. It was not just Liv’s folk/indie-rock feel that got me going - an unusual genre  for our remote mediterranean island - but also the positive energy that she dissipated, a kind of ‘everything will be alright’ feeling, so much needed in these troubled times. It was the fact that she seemed to have an intimate connection with the songs she was playing, knowing them off by heart, instead of reading lifeless chords and lyrics from a big accountant’s file. It was evident that she was really into what she was doing, enjoying herself and dragging the audience along with her, into a joyful and optimistic musical journey. Even the covers she played had a Liv-touch to them, making them sound a bit of her own.

For me, an artist is a person who combines technical expertise and imagination to deliver a message to his/her audience; it is an exchange of information through a medium of his/her choice. Liv managed to do just that. Last Thursday night I had in front of me an artist, a real performer that managed through her songs to give me a glimpse of her view of the world. And this my friends, is what music is all about.

Liv Lombardi live at Π.Χ.

© 2012 by CREATIVE EVENTS

bottom of page